Surah Yaseen in Malayalam | Read Surah Yasin Easy translation

﷽

يسٓ (1)

യാ സീൻ

وَٱلْقُرْءَانِ ٱلْحَكِيمِ (2)

ജ്ഞാനപരമായ ഖുർആനിന്റെ സത്യത്തിൽ.

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ (3)

നീ അല്ലാഹുവിൻറെ പ്രവാചകന്മാരിൽ ഒരാളാണ്.

عَلَىٰ صِرَٰطٍۢ مُّسْتَقِيمٍۢ (4)

സത്യസമരത്തിന് നേരേ നീയുണ്ട്.

تَنزِيلَ ٱلْعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ (5)

സവിശേഷ ശക്തിയും കരുണയും ഉള്ള അല്ലാഹുവിൽ നിന്നുള്ളവയാണ് (ഈ വചനങ്ങൾ).

لِتُنذِرَ قَوْمًۭا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمْ فَهُمْ غَـٰفِلُونَ (6)

നീ ഒരു ജനതയെ ഭീഷണിപ്പെടുത്താൻ അയക്കപ്പെട്ടതാണ്; അവരുടെ പൂർവികരെ ആരും ഉപദേശിച്ചിരുന്നില്ല; അതുകൊണ്ടു അവർ അന്യവസ്തുക്കളിൽ ആയിരുന്നു.

لَقَدْ حَقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَىٰٓ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7)

അവരിൽ ഭൂരിഭാഗത്തിനും ശിക്ഷ അനുഭവിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവർക്കു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല.

إِنَّا جَعَلْنَا فِىٓ أَعْنَـٰقِهِمْ أَغْلَـٰلًۭا فَهِىَ إِلَى ٱلْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ (8)

ഞങ്ങൾ അവരുടെ കഴുത്തുകളിൽ ഇരുമ്പു വേലികൾ വെച്ചിരിക്കുന്നു; അതു അവരുടെ താടിയെല്ലുകളിലേക്കാണ്, അതുകൊണ്ടു അവർ തല ഉയർത്തിയിരിക്കുകയാണ്.

وَجَعَلْنَا مِنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّۭا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّۭا فَأَغْشَيْنَـٰهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9)

ഞങ്ങൾ അവരുടെ മുന്നിലും പിൻഭാഗത്തും ഭിത്തികൾ വെച്ചിരിക്കുന്നു; അവരെ ഞങ്ങൾ കുരുടരാക്കി; അതിനാൽ അവർ കാണുന്നില്ല.

وَسَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10)

നീ അവരെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയോ ഇല്ലയോ, അവർക്കു ഒരേപോലെയാണ്; അവർ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكْرَ وَخَشِىَ ٱلرَّحْمَـٰنَ بِٱلْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍۢ وَأَجْرٍۢ كَرِيمٍۢ (11)

നീ ആകെയുള്ള മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നതു ഓർമ്മ പാലിക്കുന്നവർക്കും, അനാവശ്യമായി കരുണാനിധിയെ ഭയപ്പെടുന്നവർക്കും ആണ്; അവനെ ക്ഷമയുടെയും മഹത്തായ പ്രതിഫലത്തിന്റെയും സന്തോഷ വാർത്ത നൽകുക.

إِنَّا نَحْنُ نُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا۟ وَءَاثَـٰرَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَىْءٍ أَحْصَيْنَـٰهُ فِىٓ إِمَامٍۢ مُّبِينٍۢ (12)

ഞങ്ങളാണ് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കുന്നവർ; അവർ ചെയ്തതും അവർക്കു ശേഷം ബാക്കിയാവുന്നതും ഞങ്ങൾ എഴുതുന്നു. എല്ലാം ഞങ്ങൾ ഒരു വ്യക്തമായ രേഖയിൽ ലിഖിച്ചിട്ടുണ്ട്.

وَٱضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَـٰبَ ٱلْقَرْيَةِ إِذْ جَآءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ (13)

അവർക്കു ഒരു ഉദാഹരണം പറയുക; ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ ജനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ളത്. അവരിലേക്ക് പ്രവാചകന്മാർ എത്തിയപ്പോൾ.

إِذْ أَرْسَلْنَآ إِلَيْهِمُ ٱثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَـٰلِثٍۢ فَقَالُوٓا۟ إِنَّآ إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ (14)

ഞങ്ങൾ അവരിലേക്കു രണ്ട് പ്രവാചകന്മാരെ അയച്ചു; അവർ അവരെ നിഷേധിച്ചു. അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മൂന്നാമനെ അയച്ചു. അവരിൽ നിന്നു: “ഞങ്ങൾ നിങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവാചകന്മാരാണ്” എന്നു പറഞ്ഞു.

قَالُوا۟ مَآ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌۭ مِّثْلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحْمَـٰنُ مِن شَىْءٍۢ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ (15)

അവർ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ ഞങ്ങളേപ്പോലെ മനുഷ്യരാണ്. ദയാനിധി അല്ലാഹ് ഒന്നും വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. നിങ്ങൾ കള്ളം പറയുന്നു.”

قَالُوا۟ رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّآ إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16)

അവർ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ പരമേശ്വരൻ അറിയുന്നവനാകുന്നു; ഞങ്ങൾ നിങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവാചകന്മാരാണ്.”

وَمَا عَلَيْنَآ إِلَّا ٱلْبَلَـٰغُ ٱلْمُبِينُ (17)

ഞങ്ങളുടെ കർത്തവ്യം വെളിവായി സന്ദേശം കൈമാറുക മാത്രമാണ്.

قَالُوٓا۟ إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا۟ لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌۭ (18)

അവർ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങളെ കൊണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ദുരഭിമാനം തോന്നുന്നു. നിങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കാതെ പോവുകയാണെങ്കിൽ, ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ കല്ലെറിഞ്ഞ് ശിക്ഷിക്കും; അത്യന്തം വേദനയേറിയ ശിക്ഷ നിങ്ങളെ ബാധിക്കും.”

قَالُوا۟ طَـٰٓئِرُكُم مَّعَكُمْ ۖ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌۭ مُّسْرِفُونَ (19)

അവർ (പ്രവാചകർ) പറഞ്ഞു: “നിങ്ങളുടെ അശുഭം നിങ്ങളോടൊപ്പമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് സത്യം ബോധ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് അതുണ്ടാവുകയുള്ളൂ. നിങ്ങൾ അതിക്രമികളാണ്.”

وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌۭ يَسْعَىٰ قَالَ يَـٰقَوْمِ ٱتَّبِعُوا۟ ٱلْمُرْسَلِينَ (20)

അപ്പോഴെകി നഗരത്തിന്റെ അറ്റത്തുനിന്ന് ഒരു മനുഷ്യൻ ഓടിവന്നു: “എന്റെ ജനമേ, പ്രവാചകരെ പിന്തുടരുക” എന്നു പറഞ്ഞു.

ٱتَّبِعُوا۟ مَن لَّا يَسْـَٔلُكُمْ أَجْرًۭا وَهُم مُّهْتَدُونَ (21)

“നിങ്ങളിൽ നിന്നും പ്രതിഫലം ആവശ്യപ്പെടാത്തവരെ പിന്തുടരുക; അവർ നേരായ മാർഗത്തിലാണല്ലോ.”

وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22)

എനിക്ക് എങ്ങനെ ആരാധിക്കാതിരിക്കാനാകും എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചവനെ? അവനിൽ തന്നെയല്ലോ നിങ്ങളെ തിരികെ കൊണ്ടുപോകുക.

أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّى شَفَـٰعَتُهُمْ شَيْـًٔا وَلَا يُنقِذُونِ (23)

അവനെ ഒഴിച്ച് മറ്റവരെ ദൈവങ്ങളാക്കണോ? കരുണാനിധി എന്നെ ദുരിതത്തിലാക്കുവാൻ ഉദ്ദേശിച്ചാൽ അവരുടേയും ശുപാർശ ഒരു പ്രയോജനവും ചെയ്യുകയില്ല; അവർ എന്നെ രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യില്ല.

إِنِّىٓ إِذًۭا لَّفِى ضَلَـٰلٍۢ مُّبِينٍۢ (24)

അങ്ങനെ ചെയ്താൽ ഞാൻ വ്യക്തമായ വഴിതെറ്റലിലായിരിക്കും.

إِنِّىٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمْ فَٱسْمَعُونِ (25)

ഞാൻ നിങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിൽ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ എന്റെ വാക്കു കേൾക്കൂ.

قِيلَ ٱدْخُلِ ٱلْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَـٰلَيْتَ قَوْمِى يَعْلَمُونَ (26)

അവനോട്: സ്വർഗ്ഗത്തിൽ പ്രവേശിക്കൂ എന്നു പറഞ്ഞു. അവൻ പറഞ്ഞു: ഹാ, എന്റെ ജനത്തിന് അറിവായിരുന്നുവേകിൽ!

بِمَا غَفَرَ لِى رَبِّى وَجَعَلَنِى مِنَ ٱلْمُكْرَمِينَ (27)

എന്റെ രക്ഷിതാവ് എന്നെ ക്ഷമിക്കുകയും, എനിക്ക് ആദരവുനൽകുകയും ചെയ്ത കാര്യം!

وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِۦ مِنۢ بَعْدِهِۦ مِن جُندٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ (28)

അവൻ കഴിഞ്ഞശേഷം അവന്റെ ജനത്തോട് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് ഒരു സൈന്യവും ഞങ്ങൾ അയച്ചിട്ടില്ല; അയയ്ക്കേണ്ടതായിരുന്നുമില്ല.

إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةًۭ وَٰحِدَةًۭ فَإِذَا هُمْ خَـٰمِدُونَ (29)

ഒരു വെടിപ്പുള്ള ഉച്ചത്തിൽ ഉളർന്ന സ്വരത്തിനു മാത്രമേ അതാവശ്യമായിരുന്നുള്ളു; അവർ എല്ലാം അനങ്ങാതെയായി.

يَـٰحَسْرَةً عَلَى ٱلْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍۢ إِلَّا كَانُوا۟ بِهِۦ يَسْتَهْزِءُونَ (30)

ദാസന്മാർക്ക് എത്രയേറെ വിഷാദം! അവരുടെ അടുക്കൽ ഒരു പ്രവാചകനും വന്നാൽ അവനെ പരിഹസിച്ചു.

أَلَمْ يَرَوْا۟ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ٱلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31)

അവർക്ക് മുമ്പ് എത്രത്തോളം തലമുറകളെ ഞങ്ങൾ സംഹരിച്ചതായി അവർ കണ്ടില്ലേ? അവർ ആഗമിക്കാൻ പോകുന്നവരല്ല.

وَإِن كُلٌّۭ لَّمَّا جَمِيعٌۭ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)

എല്ലാവരും ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ ഹാജരാകേണ്ടവരാണല്ലോ.

وَءَايَةٌۭ لَّهُمُ ٱلْأَرْضُ ٱلْمَيْتَةُ ۖ أَحْيَيْنَـٰهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّۭا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (33)

മരിച്ചുപോയ ഭൂമി അവർക്കൊരു അടയാളം; അതു ഞങ്ങൾ ജീവിപ്പിച്ചു, അതിൽ നിന്ന് ധാന്യം ഉത്പാദിപ്പിച്ചു; അതിൽ നിന്ന് അവർ ആഹാരം കഴിക്കുന്നു.

وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّـٰتٍۢ مِّن نَّخِيلٍۢ وَأَعْنَـٰبٍۢ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ ٱلْعُيُونِ (34)

അതിൽ ഞങ്ങൾ തേങ്ങും മുന്തിരിയുമുള്ള തോട്ടങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു, അതിൽ ഉറവുകൾ ഒഴുകിയിരിക്കുന്നു.

لِيَأْكُلُوا۟ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۚ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (35)

അവർ അതിന്റെ ഫലത്തിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കട്ടെ; അതു അവരുടെ കൈകൾ നിർമിച്ചതല്ല; അവർ നന്ദികൂടാതെ ഇരിക്കുന്നില്ലേ?

سُبْحَـٰنَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلْأَزْوَٲجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (36)

പരിശുദ്ധനാകട്ടെ അവൻ, ഭൂമിയിൽ നിന്ന് മുളക്കുന്നവയെയും അവരുടെ സ്വഭാവത്തെയും അറിയാത്തവരെയും കൂട്ടിച്ചേർത്ത് സൃഷ്ടിച്ചത്.

وَءَايَةٌۭ لَّهُمُ ٱلَّيْلُ ۖ نَسْلَخُ مِنْهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (37)

അവർക്കൊരു അടയാളം രാത്രിയാണ്; അതിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾ വെളിച്ചം നീക്കം ചെയ്യുന്നു; അപ്പോൾ അവർക്കു ഇരുട്ടിലാവുന്നു.

وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۚ (38)

സൂര്യന് തന്റെ ഒരു ഗതിയിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നു.

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ (39)

ചന്ദ്രനു നാം നിലകളെ നിര്‍ണ്ണയിച്ചു.

لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ (40)

സൂര്യന് ചന്ദ്രനെ മറികടക്കാനാകില്ല.

وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ (41)

അവര്‍ക്ക് അടയാളം, നാം അവരുടെ സന്തതിയെ കപ്പലില് കയറ്റിയത്.

وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (42)

അവരുടെ യാത്രയ്ക്ക് സമാനമായതിനെ നാം സൃഷ്ടിച്ചു.

وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ (43)

നാം ആഗ്രഹിച്ചാല്‍ അവരെ മുങ്ങിക്കളയും.

إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا (44)

നമുക്കു നിന്നുള്ള ദയയും, സമയഭോഗം നല്‍കുന്നതിനായി.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ (45)

അവരോട്: “നിങ്ങളുടെ മുന്നിലുമുള്ളവയെ പേടിക്കൂ,” എന്ന് പറയുമ്പോള്‍.

وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ (46)

അവരെക്കു ഒരു അടയാളം എത്തിയാല്‍.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ (47)

“അല്ലാഹു നിങ്ങളെ അനുഗ്രഹിച്ചതില്‍ നിന്ന് خرിച്ചുകൊടുക്കൂ” എന്ന് പറയുമ്പോള്‍.

وَيَقُولُونَ مَتَى هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48)

അവര്‍ ചോദിക്കും: “നിങ്ങള്‍ സത്യസന്ധരാണെങ്കില്‍ ഈ വാഗ്ദാനം എപ്പോഴാണ് നടക്കുക?”

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49)

അവര്‍ (ശിക്ഷയെ) കാത്തിരിക്കുന്നതൊന്നു മാത്രം; അത് അവരെ വാദവിചാരണയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ പിടിച്ചടക്കും.

فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (50)

അപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് ഉപദേശം നല്‍കുവാനും കുടുംബത്തിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോവാനും കഴികില്ല.

وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ (51)

ശംഖം ഊതപ്പെടുമ്പോള്‍ അവര്‍ തങ്ങളുടെ കബറുകളില്‍ നിന്ന് തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിന്റെ അടുക്കലേക്ക് ഔടിക്കൊണ്ടിരിക്കും.

قَالُوا يَاوَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا ۜ هَـٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَـٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52)

അവര്‍ പറയും: “അയ്യോ! ഞങ്ങളെ ഞങ്ങളുടെ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്ന് ആരാണ് എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചത്?” (അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത്) കര്ുണാമയന്‍ വാഗ്ദാനം ചെയ്തതും ദൂതന്മാര്‍ സത്യമായി പറഞ്ഞതുമാകുന്നു.

إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53)

അതൊരു ഏക ശബ്ദമത്രെ; അപ്പോള്‍ അവര്‍ എല്ലാവരും നമ്മുടെ മുമ്പില്‍ ഹാജരാക്കപ്പെടും.

فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـًٔا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (54)

ഇന്ന് ഒരുത്തര്‍ക്കും അനീതിയില്ല; നിങ്ങള്‍ ചെയ്തതിന്റെ പ്രതിഫലമേ നിങ്ങള്‍ക്ക് നല്‍കൂ.

إِنَّ أَصْحَـٰبَ ٱلْجَنَّةِ ٱلْيَوْمَ فِى شُغُلٍۢ فَـٰكِهُونَ (55)

സ്വര്‍ഗവാസികള്‍ ഇന്ന് സന്തോഷത്തിലും ആനന്ദത്തിലും ആയിരിക്കും.

هُمْ وَأَزْوَجُهُمْ فِى ظِلَـٰلٍ عَلَى ٱلْأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ (56)

അവരും അവരുടെ സുഖിനികളും നിഴലുകളിലൊളിച്ചു സിംഹാസനങ്ങളില്‍ തലയണയ്ക്കും.

لَهُمْ فِيهَا فَـٰكِهَةٌۭ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ (57)

അവര്‍ക്കു തങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാ ഫലങ്ങളും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ ലഭിക്കും.

سَلَـٰمٌۭ قَوْلًۭا مِّن رَّبٍّۢ رَّحِيمٍۢ (58)

കര്ുണാമയന്‍ രക്ഷിതാവില്‍ നിന്ന് “സലാം” (സമാധാനം) എന്നു വിളിച്ചുവരും.

وَٱمْتَـٰزُوا۟ ٱلْيَوْمَ أَيُّهَا ٱلْمُجْرِمُونَ (59)

“അവകാശവാദികളേ! ഇന്നിതാ നിങ്ങള്‍ വേറിട്ടുനില്‍ക്കുക.”

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَـٰبَنِىٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا۟ ٱلشَّيْطَـٰنَ ۖ إِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّۭ مُّبِينٌۭ (60)

“ആദം പുത്രന്മാരേ! നിങ്ങള്‍ ശൈതാനിനെ ആരാധിക്കരുതെന്ന് ഞാന്‍ നിങ്ങളോട് ആജ്ഞാപിച്ചിരുന്നില്ലേ? അവന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് വെളിപ്പെട്ട ശത്രുവല്ലേ?”

وَأَنِ ٱعْبُدُونِى ۚ هَـٰذَا صِرَٰطٌۭ مُّسْتَقِيمٌۭ (61)

“എന്നെ ആരാധിക്കുക; ഇതാണ് നേരായ പാത.”

وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّۭا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا۟ تَعْقِلُونَ (62)

അവന്‍ നിങ്ങളില്‍ അനേകരെ വഴിതെറ്റിച്ചു; നിങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലേ?

هَـٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِى كُنتُمْ تُوعَدُونَ (63)

“ഇതാണ് നിങ്ങള്‍ക്കു വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്ന ജഹന്നം.”

ٱصْلَوْهَا ٱلْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (64)

“ഇന്നവിടെ കടന്നുപൊങ്ങുക; നിങ്ങള്‍ അവിശ്വസിച്ചതിന് വിലയായി.”

ٱلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰٓ أَفْوَٲهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَآ أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا۟ يَكْسِبُونَ (65)

ഇന്ന് ഞങ്ങള്‍ അവരുടെ വായ് മൂടിവയ്ക്കും; അവരുടെ കൈകള്‍ ഞങ്ങളോട് സംസാരിക്കും, അവരുടെ കാലുകള്‍ അവരുടെ പ്രവൃത്തികള്‍ക്കു സാക്ഷ്യം വഹിക്കും.

وَلَوْ نَشَآءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰٓ أَعْيُنِهِمْ فَٱسْتَبَقُوا۟ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ (66)

ഞങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കില്‍ അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ ഞങ്ങള്‍ അന്ധമാക്കുമായിരുന്നല്ലോ; അപ്പോള്‍ അവര്‍ പാത കാണുമോ?

وَلَوْ نَشَآءُ لَمَسَخْنَـٰهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا ٱسْتَطَـٰعُوا۟ مُضِيًّۭا وَلَا يَرْجِعُونَ (67)

ഞങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കില്‍ അവരെ അവിടെത്തന്നെ രൂപം മാറ്റിയേനേ; അവര്‍ക്ക് മുന്നോട്ടോ പിന്നോട്ടോ പോകാന്‍ കഴിയില്ലായിരുന്നു.

وَمَن نّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُۥ فِى ٱلْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (68)

ഞങ്ങള്‍ ഒരാളെ നീണ്ടായുസ്സാക്കുമ്പോള്‍ അവനെ ഉളളില്‍ നശിപ്പിക്കുമല്ലോ; അതു കൊണ്ടു അവര്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലേ?

وَمَا عَلَّمْنَـٰهُ ٱلشِّعْرَ وَمَا يَنۢبَغِى لَهُۥٓ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ وَقُرْءَانٌۭ مُّبِينٌۭ (69)

ഞങ്ങള്‍ അവന് കവിത പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ല; അതവന്നു യോജിച്ചതുമല്ല; ഇത് ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലും പ്രസക്തമായ ഖുര്‍ആനും മാത്രമാണ്.

لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّۭا وَيَحِقَّ ٱلْقَوْلُ عَلَى ٱلْكَـٰفِرِينَ (70)

ഇത് ജീവനുള്ളവരെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്താനും അവിശ്വാസികള്‍ക്കു ശിക്ഷാവിധി സാക്ഷ്യപ്പെടുത്താനും ഉള്ളതാണ്.

أَوَلَمْ يَرَوْا۟ أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَآ أَنْعَـٰمًۭا فَهُمْ لَهَا مَـٰلِكُونَ (71)

അവർ കാണുന്നില്ലേ? ഞങ്ങളുടെ കരങ്ങളാൽ സൃഷ്ടിച്ച മൃഗങ്ങളിൽ അവർക്കായി ഞങ്ങൾ ഗണ്യമായവ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.

وَذَلَّلْنَـٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72)

അവയെ ഞങ്ങൾ അവർക്കു കീഴ്പെടുത്തി; അവയിൽ ചിലത് അവർ കയറി സഞ്ചരിക്കുന്നു, ചിലത് അവർ ഭക്ഷിക്കുന്നു.

وَلَهُمْ فِيهَا مَنَـٰفِعُۭ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73)

അവയിൽ അവർക്ക് ഉപകാരങ്ങളും പാനീയങ്ങളും ലഭ്യമാണ്; അതിനാൽ അവർ നന്ദികാട്ടുന്നില്ലേ?

وَٱتَّخَذُوا۟ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةًۭ لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ (74)

അവർ അല്ലാഹുവിനെ വിട്ട് മറ്റുള്ളവരെ ദൈവങ്ങളായി സ്വീകരിച്ചു, അതിനാൽ അവർക്കു സഹായം ലഭിക്കുമെന്ന് വിചാരിച്ചു.

لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌۭ مُّحْضَرُونَ (75)

അവർക്കു സഹായം ചെയ്യാൻ അവർക്കാകില്ല; അവരെ സംരക്ഷിക്കാനും അവർ സജ്ജരായിരിക്കും.

فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76)

അവരുടെ വാക്കുകൾ നിന്നെ ദുഃഖിതനാക്കരുത്; അവർ മറച്ചുവയ്ക്കുന്നതും തുറന്നുപറയുന്നതും ഞങ്ങൾക്കറിയാം.

أَوَلَمْ يَرَ ٱلْإِنسَـٰنُ أَنَّا خَلَقْنَـٰهُ مِن نُّطْفَةٍۢ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌۭ مُّبِينٌۭ (77)

മനുഷ്യൻ കാണുന്നില്ലേ? ഞങ്ങൾ അവനെ നുറുങ്ങിൽ നിന്ന് സൃഷ്ടിച്ചു, പിന്നെ അവൻ വെളിപ്പെട്ടൊരു വാദിയാകുന്നു.

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًۭا وَنَسِىَ خَلْقَهُۥ ۖ قَالَ مَن يُحْىِ ٱلْعِظَـٰمَ وَهِىَ رَمِيمٌۭ (78)

അവൻ ഞങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഉപമ പറയുന്നു, തന്റെ സൃഷ്ടി മറക്കുന്നു; അവൻ പറയുന്നു: ‘പഴകിയ ഒടിഞ്ഞുപോയ അസ്ഥികൾക്ക് ആരാണ് ജീവൻ നൽകുക?’

قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِىٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍۢ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌۭ (79)

പറക: അവയെ ആദ്യം സൃഷ്ടിച്ചവൻ അവയ്ക്കു ജീവൻ നൽകും; അവൻ എല്ലാ സൃഷ്ടികളെയും അറിയുന്നവനാണ്.

ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلْأَخْضَرِ نَارًۭا فَإِذَآ أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ (80)

അവൻ നിങ്ങളെക്കായി പച്ചച്ചെടിയിൽ നിന്ന് തീ ഉണ്ടാക്കി; അതിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ തീ കൊളുത്തുന്നു.

أَوَلَيْسَ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلْأَرْضَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم ۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلْخَلَّـٰقُ ٱلْعَلِيمُ (81)

ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ചവനു അവരെപോലെയുള്ളവരെ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയില്ലേ? തീർച്ചയായും; അവൻ സൃഷ്ടിയിൽ പരിപൂർണ്ണവുമാണ്, സർവ്വജ്ഞനുമാണ്.

إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًۭٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ (82)

അവൻ ഏതെങ്കിലും കാര്യം ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ അതിനോട് ‘ആകുക’ എന്നു പറയും; അത് ഉടൻ സംഭവിക്കും.

فَسُبْحَـٰنَ ٱلَّذِى بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍۢ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83)

ആകാശങ്ങളുടെ കരുതൽ അവന്റെ കൈകളിലാണ്; എല്ലാം അവൻ നിർദേശിച്ചപോലെ നടക്കും. അവൻ തിരിച്ചു വരുവാൻ വിധിച്ചിടത്തേയ്ക്ക് നിങ്ങൾ മടങ്ങും.